Anne olarak doğulmaz, annelik öğrenilir. Annelik dersi öğretmenimiz ise tabi ki çevremizdeki anneler. Annemiz, teyzemiz, halamız ve komşularımız…

Yeni anne olmuş anneler, bebeğe dair her bilgiyi mıknatıs gibi çekiyor. Bazen yanlış bazen gereksiz bazen teoride hoş ama pratikte boş bilgiler ile ne yapacaklarını şaşırıyor olabilirler. Uygulanmış, deneyerek hata yapılarak öğrenilmiş, anneden kızına aktarılmış bilgileri derledik… Umarız faydası dokunur.🙏🏽

 

  • “Sütüm yeterli gelmiyor, bebek sürekli ağlıyor” diye hayıflanmayın. Yeni doğan bebeğin bilye büyüklüğündeki midesi doğumdan sonraki ilk gün bir çorba kaşığı kadar anne sütü almasıyla bile doyar. Bebeğinizin ağlaması ve sürekli emmesi göğüs dokunuza süt üretimi için uyarı veriyor. Yoksa nasıl süt üreteceksiniz ki?
  • Emzirme sırasında bebeğiniz uyuyakaldığında, emme refleksini başlatmak için başparmağınızla bebeğin avucunun içini dairesel hareketlerle nazikçe ovun; sırtını veya koltuk altını ovalayın ya da parmaklarınızı omurgası üzerinde aşağı yukarı gezdirin.
  • Hangi sebeple olursa olsun bebeğiniz gecenin bir yarısı uyandığında asla çok oyuncu veya arkadaş canlısı olmayın. Sevgi dolu olun, sorunla ilgilenin ama bebeğinize yanlış bir fikir vermemeye dikkat edin. Aksi takdirde ertesi gece uyanıp oynamak isteyebilir.

  • Yeni doğan bebeğin göbeğine mikropları öldürsün diye iyot ya da alkol sürmeyin. Yapılan araştırmalara göre göbek bakımlarında herhangi bir şey sürmemek göbeğin en hızlı şekilde düşmesini sağlıyor.
  • Çocuk bakımında eşinizle iş bölümü yapın. Alt temizlemeden beslemeye kadar pek çok işte birlikte hareket edin.
  • Çocuğunuzun sözsüz işaretlerini dinleyin. Bebekler konuşamasa da beden dilleriyle pek çok şey anlatırlar. İşte onu anlayabilmek için yararlanabileceğiniz bir rehber: Bebeklerin vücut dili.
  • Çocuk sahibi olan diğer kişilerden bazı konularda fikir almak işinize yarar.

  • Akıl hocanızı akıllıca seçin. Sabrı, mizah duygusu ve emzirme konusunda iyi hisleri olan biri olsun. Olumsuz bilgilere ve abartılı hikayelere temkinli yaklaşın.
  • “Bebeğimi yalnız bırakamam” bahanesini bir kenara bırakın. Bir saatliğine bir akrabanıza ya da arkadaşınıza bırakabilirsiniz onu. “Arkadaşlarımın hiçbiri bebeklere alışkın değil” mi dediniz? Arkadaşlarınızı davet edin ve onlara ne yapmaları gerektiğini gösterin.
  • “Hiç kimse bebeğime benim baktığım gibi bakamaz” diyerek her şeyi kontrol etmeye çalışmaktan vazgeçin. Kendinizi helak ettiğiniz zaman zaten birilerinin müdahale etmesi gerekecek.

  • Çocuk bakımı ve ev işleri konusunda bir yardımcınız varsa haftanın belirli günleri kendiniz için bir program yapın; kuaföre gidin, cilt bakımı, vücut bakımı yaptırın. Suçluluk hissettiğinizde kendinize şu cümleyi söyleyin: “Kendime zaman ayırmak bebeğime zarar vermez.”
  • Çocuğunuza sürekli oyuncak almayın. Ne kadar çok oyuncak alırsanız o kadar daha fazla almanız gerekecek.
  • Bebeğinizin oynadığı her şeyin yıkanabilir, sağlam olduğundan, sivri kenarları veya gevşeyip yutulabilecek telleri olmadığından emin olun.
  • İşleri ucu ucuna yetiştiriyorsanız her zamankinden yarım saat önce kalkın. Bu yarım saatte yapabileceğiniz işleri keyifle ve rahat bir şekilde halledebileceksiniz.

  • Doktor randevuları, çocuğunuzun aktiviteleri gibi bir sürü işinizi planlamak için not tutun. Buzdolabının üstüne bir notluk asabilirsiniz ya da cep telefonunuzun hatırlatmalar kısmını kullanabilirsiniz.
  • Annelik zevkli, ama bir o kadar da zorlukları olan bir iş. Başarısız olduğunuz durumlarda kendinizi suçlayıp “Neden ben?” diye sormayın. Yalnız değilsiniz, her anne çocuk bakımında zorlanır. Sadece bu işi kolaylaştıracak yolları arayın. En önemlisi, her şeyi kontrol altına almaya çalışarak kendinizi fazladan yormayın ve biraz da hayatı akışına bırakın.

Kolay gelsin anneler…

 

.

Daha Fazlası Genel

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir