Siz İyi Olduğunuzda Her Şey İyi Olur!

Canımız Annelerimiz iyi olduğunda her şey iyi olur. Bu tüm anneler tarafından kabul edilen bir cümle ama bunun doğruluğunu biliyor olmamıza rağmen kendimizi gerçekten iyi hissetmek için bir şeyler yapmıyoruz.

Çocuğumuzun hayatındaki en önemli role sahip olduğumuzu bilsek bile, annenin kendi duygusal sağlığı kişisel ve ailevi gelişimimizin temelini oluşturur. Ve bunu çok iyi bilmemize rağmen kendimizi ihmal ediyoruz.

Gerçek hayatta davranışlarımızla verdiğimiz tek bir mesaj var: Bebek önce gelir! Bunu görmek için davranışlarımıza bir göz atmamız yeterli olur.

Çocuklarımızın iyiliği için çok çaba ve fedakârlık yapıyoruz.

Onların yaşam konforu ve zevkleri için çok para harcıyoruz.

Onun gelişimi için çok zaman harcıyoruz.

Parlak bir geleceği olmasını istiyoruz.

Onların isteklerini öncelikli görüp her şeyin yerine koyarız.

Ona iyi bakıyor olduğumuz düşüncesi bizi rahatlatıyor.

Sonuç olarak bunları yaparken, kendi isteklerimizi ve ihtiyaçlarımızı ihmal ediyoruz. Karşılığında hiçbir şey istemeden vermeye devam ediyoruz. Savunmasız ve bir şeye ihtiyacı varmış gibi görünmekten korkuyoruz, bu yüzden güçlüymüşüz gibi davranıyoruz. Ve sonra ihtiyaçlarımızı baskıladıkça yorgunluk, sabırsızlık, cesaretsizlik, üzüntü, yargı, kendinden şüphe, ben bunu hak ediyorum gibi duygular hissediyoruz. Peki, bize ne oluyor? Elimizden geleni yapıyoruz ve çocuğumuzu seviyoruz. Mutlu olmalıyız, değil mi? Bu zor zamanlarda kendimize şunu soralım: Çocuğum için en önemli kişiye iyi bakıyor muyum? Yani kendime.

Anne olmanın ne kadar zor olduğunu anlamak için önce bu duygu fırtınasını durdurmalıyız. Mutluluğumuzun onun için bir ön koşul olduğunu kabul etmeliyiz. Sadece çocuğumuzu düşündüğümüzde kendimizi ihmal ederiz ve bir süre sonra hayal kırıklığına uğrarız. Çocuğun mutluluğu üzerinden kurgulanan bu mutluluk her zaman pilimizi şarj etmek için yeterli değildir. Peki, bu baskıladığımız duygular ve ihtiyaçlar nedeni ile ortaya çıkan davranışlarımız çocuğumuz için ne anlama geliyor? Duygularımızın bu yoğunluğunu çocuklarımızın hissetmiyor olması mümkün mü?

Kendimiz ile ilgilenmenin yararları ailedeki herkes için çok önemli.

Neden kendimize bakmak bu kadar zor? Derinlerde, çocuğumuzu ilk sıraya koymanın her zaman iyi bir şey olduğuna inanıyoruz. Gerçekte, duygusal sağlığımızı korumak, duygularımızı doğru yönetmemize ve çocuğumuzun kendi duygularıyla da başa çıkmamıza yardımcı olur.

Kendimize iyi davrandığımızda bazı durumlarda neden farklı davrandığımızı daha iyi anlıyoruz. Kendimiz ile ilgili algılamamız olumlu yönde değişiyor.

Aile bireylerine  karşı daha fazla şefkat duyuyoruz.

Kapasitelerimize, yapabileceklerimize olan inancımız artıyor.

İlk adım: Kendini Şarj Et

Kendimiz ile ilgilenmeye ihtiyacımız olduğunu bilmek ve bu farkındalığa gelmek zaten çok iyi bir başlangıç. Kendimizle ilgilenmeye o kadar uzağız ki bu kararı aldığımızda ve  hazır olduğumuzda, nasıl ilerleyeceğimizi bile bilmiyoruz. Nasıl yapılacağını unuttuk! Bebeğe kimin bakacağına karar verdikten sonra, ilgilenecek kişiye talimatları veriyoruz ve o an kafamıza şu soru geliyor; Şimdi ne yapacağım? Bu boşluğa düşmemek için kişisel olarak önce ihtiyaçlarımızı belirleyeceğiz. Eğlenmek, gezmek, sosyalleşmek dışında daha derin ihtiyaçlarınıza da odaklanın.

Sevgi

Takdir

Şefkat

Özgürlük

Eğlence

Denge

Yalnızlık

Kendini ifade etme

Güvende hissetmek

Destek

Bir şeyler öğrenme

Paylaşım

Onay

Dostluk

Özel alanlarımız olması gibi.

Sık sık annelerin evde yalnız kalmayı istedikleri başka bir şeyi yapmak yerine tercih ettiklerini duyuyoruz. Rahatsız edilmeden okumak, banyo yapmak ya da biraz kestirmek! Bu seçenek ucuz ve kolay elde edilebilir ama çoğu zaman bunun için bile yardım istemekten çekiniyoruz. Bu noktada bir kez daha söylemeliyiz ki, çocuğumuza bakmaktan başka bir şey yapmamız gerektiğini itiraf etmek zor geliyor!

Suçluluk duygusu kendimizi düşünme zamanı geldiğinde önemli bir engel olarak ortaya çıkıyor. Bazıları “dışarı çıkmanın anlamı nedir? Sadece bebeğimi düşünüyorum!” Bir şey yapmak için harekete geçmeden önce suçluluk duygusunun geçmesini beklemeyin çünkü çok uzun bir süre bekleyebilir! Bu duygunuzu da alın dışarı çıkarın! Bir süre sonra, bu duygu size karşı gücü kaybedecek, hatta tamamen kaybolabilir.

Kendimize bakmak için gerekli nedenler listesi uzun ve kafamızın içinde gerçekleşmeleri için çok engelleri var. Kendimize karşı olan sözümüz, eylem ve eylemsizlik arasındaki farkı yaratacaktır. 

Bir düşünsene, ihtiyaçlarından birini yerine getirmek için bugün ne yapacaksın?

Etrafınızda olanları kontrol etmeyi bırakmak size çok iyi gelecek… Mutlu anne olmak inanın çok kolay. 

Size büyük serüveniniz için bir küçük tüyo…

Annenin çocuğuna güvenli ve huzurlu bir ortam sağlaması yeterli! Eğitimi okullara bırakın. Eğitmeye çalışmak yerine kaliteli zaman geçirin. Oyun oynayın. Oyunda önemli olan oyunun eğitici olması değil tatmin edici ilişki kurmayı sağlamasıdır. Siz de tatmin olmalısınız. Keyif almadığınız oyunu oynamayın.